آغاز فعالیت مشاوره­ای مشق عشق؛

آغاز فعالیت مشاوره­ای مشق عشق؛

امروزه درک سنتی و پایینی از برنامه‌ریزی درسی در مدارس و آموزشگاه‌ها حاکم است. درکی که برنامه‌ریزی درسی را محدود به مدیریت زمان و مدیریت زمان را محدود به دفترهای برنامه‌ریزی که انباشته از جداول و قفسه های زمانی هستند، می‌کند. این دفترهای برنامه ریزی با اندکی تغییر از روی هم کپی و پی‌درپی منتشر می‌شوند و بسیاری از دردسرهای دانش‌آموزان هم به دلیل استفاده از همین روش‌ها و ابزارهای کهنه است. پس یک خانه‌تکانی واقعی در این زمینه لازم است. این عواملی است که نویسنده‌ی کتاب »خودم میتوانم« آنهارا انگیزه‌ی نوشتن خود دانسته است. واحد علمی ماهنامه  مشق  عشق سعی دارد تا این قسمت را محلی دائمی برای ارائه‌ی راهکارهای جدید تحصیلی کند. آقای بهروز فمی تفرشی در قسمت اول این کتاب سخنی دارد با مشاوران عزیز که ما قسمتی از آن و پس از آن اصولی برای دانش‌آموزان ضعیف، متوسط و قوی را تقدیم شما مشاوران و دانش‌آموزان عزیز می‌کنیم: »جامعه با هزار باید و نباید (بی دلیل و منفعت) دانش‌آموزان را به بند می‌کشد و از همه بدتر به آنها انگ راحت طلبی، بی‌مسئولیتی، ناتوانی و... می‌زند. ولی باور کنیم بچه‌های این دوره توانمند و باهوش اما خودناباورند. ما مشاوران می‌توانیم مرهم و پشتوانه‌ی نسلی آزرده باشیم. بیشتر دانش‌آموزان به ما مشاوران نیاز مبرم دارند ولی خودشان از این موضوع آگاهی ندارند. امروز ما مرجع مدیران، معلمان و اولیا هستیم.

خوشبختانه مشاوران توانمند توانسته‌اند نقش مؤثری در برخی از مدارس ایفا کنند. باید جایگاه واقعی خود را در مدرسه و نظام آموزشی بازیابیم و این مهم دست نخواهد داد مگر آن که توانمندی و اطلاعات حرفه‌ای خود را ارتقا دهیم. تفکر سنتی و اداری جایگاه ما مشاوران را تغییر نمی‌دهد. نباید منتظر بود تا کسی این جایگاه را به ما هدیه کند. در این رابطه به دستورالعمل و بخشنامه‌های اداری چشم ندوزیم. این یک واقعیت است که برای حل مشکلات، بیش از امکانات سخت افزاری، به جنبش فکری و تحول نرم‌افزاری نیاز داریم.«

*اصولی برای دانش‌آموزان ضعیف و متوسط:

اینگونه دانش‌آموزان قبل از اینکه ناتوان باشند، درمانده‌اند. آنها نمی‌دانند چگونه درس بخوانند و عقب‌ماندگی خود را جبران کنند. نمونه‌های زیادی نشان داده‌اند که ضعیفترین دانش‌آموزان هم اگر فنون کار را بدانند، می‌توانند به میزان قابل توجهی پیشرفت کنند. هنگام برنامه‌ریزی، این دانش‌آموزان باید خود فهرستی از تکالیف و اموری هفتگی تهیه کنند. سپس از میان آنها کارهای مهمی که به آنها علاقه دارند و امکان اجرای آنها 50،50، است، توسط مشاور انتخاب شود. بعد از آن، چینش امور مشخص شده باز به عهده‌ی خود دانش‌آموز است. با گذشت زمان و اطمینان از بهتر شدن انگیزه‌ی دانش‌آموز، بهتر است برخی از تکالیف و کارهای هفته‌های بعدی را خود انتخاب کند، تا مجبور به تصمیم‌گیری شود و فعالیت‌های خود را پیش‌بینی کند و از همه مهمتر خود را کنترل کند.

*اصولی برای دانش‌آموزان قوی:

اینها،خودگردان اند و معمولاً تمایل ندارند که دیگران در امور تحصیلی‌شان دخالت کنند. البته میل زیادشان به پیشرفت، آنها را وادار به توجه به تجربه‌ها می‌کند. بهتر است این دانش‌آموزان خود تکالیف و امورشان را انتخاب و چینش کنند. نقش مشاوران در این باره  ارائه‌ی پیشنهاد، بر نحوه‌ی اجرای برنامه و نظارتجلوگیری از اشتباهات است. هدف مشاوران در مواجهه با دانش‌آموزان قوی، عمق و شتاب دادن به درس خواندنشان و ارائه‌ی تکالیف تکمیلی است. 

*حالا حرف خودمان:

متأسفانه در ابرکوه، رابطه­ی ما و مشاوران شکرآب است! رفاقت بین دانش­آموزان و مشاوران وجود ندارد. مقصر هم هر دو طرف اند. ما مشاوران را معلمی می­دانیم که فقط سال اول می­آمد سر کلاس و مشاوران هم صمیمیت و دوستی بیشتر با ما را مثل اینکه کسر شأن می­دانند. علاوه بر اینها، مشکل بزرگتری هم وجود دارد و آن نحوه­ی مدیریت مدارس است. توجه افراطی و نابخردانه به امر کلاس و درس، راه آزادی عمل و شکوفایی و تکمیل ظرفیت­های فرهنگی، عقیدتی و از همه مهمتر، علمی را از ما گرفته و همچنین توجهِ در حد اسم و رسم به مشاوران عزیز و کارایی آنها و اجازه ندادن به ایشان برای اجرای ایده­ها، تحقیقات و بررسی­های میدانی بر دانش­آموزان، بال و پر آنها را هم مثل معاونان پرورشی بسته­است. این­گونه مشکلات را می­توان با برخورد رودرروی ما و مشاوران و اگر لازم شد، مدیران، حل کرد. ارتباط ما و مشاوران حلقه­ی گم شده­ای دارد که تا با هم نگردیم پیدا نمی­شود. از همین­جا از دانش­آموزان صاحب­نظر و مشاوران دعوت می­کنیم که پای هم بنشینیم. انشا ا... تابستان امسال نقطه­ی شروع این اصلاح باشد!

 حتماً ادامه دارد... . 

واحد علمی مشق عشق